yaklaşık bir saat kadar önce sohbet ettim bir çınar ile. dedem dedi, önce inönü ardından mustafa kemal ile beraber savaşmış, istiklal madalyası duruyor bende hala.
biz bu vatanı kolay kazanmadık evlat, bak şimdi sarhoş olabilirim, fakat ona dokunmaya çalışan eli hayatta unutmam bir daha. ah dedi, gözümün nuru, yakamda taşımak onurdur benim için.
fazla söze gerek duymadım, gözlerindeki ışığa bakakaldım öylece.